Trauma: hoe verborgen wonden ons gedrag vormen

een onzichtbare wond - een wond die onder de oppervlakte bloedt, ongezien maar toch diep voelbaar. Dit is hoe pijn en trauma aanvoelen.

De vraag rijst: hoe diep gaat het en hoe kunnen we genezen?

Trauma is niet alleen wat ons overkomt; zoals Dr. Gabor Maté uitlegt, is het wat er in ons gebeurt als gevolg van die gebeurtenissen. De wonden van een trauma bepalen hoe we onszelf zien, hoe we relaties opbouwen en hoe we in de wereld staan. Genezing begint wanneer we ons naar binnen keren, volledig kwetsbaar, om te confronteren met wat lang verborgen is gebleven.

Wat zijn traumawonden?

Traumawonden zijn de emotionele afdrukken die zijn achtergelaten door pijnlijke of overweldigende ervaringen. Ze worden vaak gekenmerkt door gevoelens van angst, schaamte, onwaardigheid of ontkoppeling. In tegenstelling tot fysieke wonden, leven traumawonden in ons zenuwstelsel en kunnen ze, lang niet aangepakt, leiden tot angst, burn-outs, depressie en chronische ziekten. Ze vormen onze gedachten, emoties en gedragingen.

Deze wonden kunnen zich manifesteren als:

• Aanhoudende zelftwijfel of innerlijke kritiek.
• Emotionele gevoelloosheid of overreactie.
• Repeterende patronen in relaties of besluitvorming

Trauma kan ons ook scheiden van ons authentieke zelf, wat leidt tot copingmechanismen die tijdelijk kalmeren maar uiteindelijk echte genezing in de weg staan.

De onzichtbare wonden: Hoe trauma zich manifesteert in alledaags gedrag

Vaak toont een trauma zich niet door duidelijke pijn of instortingen. In plaats daarvan verbergt het zich in het volle zicht en vormt het gedrag dat aan de oppervlakte productief, normaal of zelfs bewonderenswaardig lijkt. Deze patronen zijn echter vaak copingmechanismen - manieren om de emotionele wonden die we meedragen te vermijden of te verdoven.

1. Verslaving (naast middelen): Werk, sociale media, amusement.
2. Teveel presteren als masker: Je eigenwaarde bewijzen

3. People-Pleasing: De eigen behoeften onderdrukken om anderen tevreden te houden
4. Emotionele vermijding: intimiteit of betrokkenheid in relaties onderdrukken
5. Controlezoekend gedrag: Anderen micromanagen
6. Zelf-sabotage: Uitstelgedrag
7. Hyperafhankelijkheid: Hulp of ondersteuning afwijzen, zelfs als die nodig is
8. Fysieke overdrive: Overmatig sporten om het gevoel te hebben "controle" over het lichaam te hebben
9. Moeite met nee zeggen: angst om anderen teleur te stellen of in de steek gelaten te worden
10. Chronische angst: Altijd het ergste verwachten.
11. Emotionele dysregulatie: Emoties opkroppen tot ze op onverwachte manieren exploderen.

Het patroon herkennen is de eerste stap

Dit gedrag voelt vaak aan als een deel van onze persoonlijkheid, maar het is geworteld in overlevingsstrategieën die we hebben ontwikkeld om met pijn uit het verleden om te gaan. Als we deze patronen herkennen, kunnen we even stilstaan, nadenken en vragen stellen:

• "Wat vermijd ik met dit gedrag?"
• "Welke behoefte probeer ik te vervullen?"
• "Hoe kan ik op een gezondere manier aan die behoefte voldoen?"

Wat zijn traumabanden?

Traumabindingen ontstaan wanneer we ons diep, vaak ongezond, hechten aan anderen op basis van gedeelde pijn, controle of afhankelijkheid. Deze banden kunnen ontstaan in relaties waarin we zowel pijn als liefde voelen - een emotionele trekkracht die ons aan elkaar houdt ondanks de schade.

Tekenen van traumabanden zijn onder andere:

• Je loyaal voelen aan iemand die je mishandelt.
• Schadelijk gedrag goedpraten of rationaliseren.
• Je opgesloten voelen maar de relatie niet kunnen verlaten.

Om traumabindingen te helen, moet je de patronen herkennen en steun zoeken om het vertrouwen in gezondere, wederzijds respectvolle relaties te herstellen.

Je pijn aanpakken met kwetsbaarheid

Om te genezen moeten we onze pijn onder ogen zien, niet met een oordeel, maar met openheid en nieuwsgierigheid.

Dit vereist:

1. Erken je triggers
   Triggers zijn niet jouw schuld, maar het is wel jouw verantwoordelijkheid om ze te onderzoeken. Let op wat sterke emotionele reacties uitlokt en vraag jezelf af:

   • "Wat voel ik nu?"
   • "Waar komt dit gevoel vandaan?"
   • "Wat probeert deze pijn me te vertellen?"
     
     

2. Eer je kwetsbaarheid
   Kwetsbaarheid is geen zwakte; het is de poort naar genezing. Er is moed voor nodig om toe te geven: "Ik heb pijn" of "Ik heb niet alle antwoorden". Als we zonder schaamte onze wonden erkennen, geven we onszelf toestemming om te helen.
   
   

3. Zorg voor jezelf
   Genezen is een daad van zelfcompassie. Hoe zorg jij voor jezelf? Vraag het:

   • "Voldoe ik aan mijn emotionele behoeften?"
   • "Hoe spreek ik tegen mezelf op momenten van pijn?"
   • "Wat kan ik doen om mezelf veilig te voelen?"

Als deze identificaties bedreigd worden, reageert het ego en veroorzaakt het gevoelens van onzekerheid, jaloezie of angst. Deze triggers zijn signalen - kansen om na te denken over de delen van je identiteit waaraan je je waarde hebt gehecht.

Hoe te beginnen met genezen

1. Zoek Veilige Ruimtes
   Voor genezing is veiligheid nodig. Dit kan een vertrouwde vriend, therapeut of een dagboek betekenen waar je jezelf kunt uiten zonder bang te hoeven zijn voor een oordeel.

2. Maak weer contact met je lichaam
   Trauma verbreekt vaak de verbinding met ons fysieke zelf. Aardingsoefeningen zoals yoga, ademwerk of somatische oefeningen helpen deze verbinding te herstellen.

3. Laat schaamte los
   Schaamte gedijt goed in stilte. Spreek je waarheid, al is het maar tegen jezelf. Onthoud dat je waarde niet wordt bepaald door je wonden.

4. Omarm je triggers als leraren
   Triggers zijn vensters naar onopgeloste pijn. In plaats van ze te vermijden, kun je ze beter met mededogen benaderen. Wat onthullen ze over je onvervulde behoeften of wonden uit het verleden?

5. Stel grenzen
   Grenzen zijn een daad van zelfrespect. Ze beschermen je helende ruimte en voorkomen verdere schade.

6. Beoefen Zelfcompassie
   Wees mild voor jezelf. Genezen is niet lineair - het is een proces van vooruitgang en tegenslagen. Vier kleine overwinningen en vergeef jezelf als je struikelt.

7. Begin met microdoseren
   Microdoseren kan helpen om trauma wonden en bindingen aan te pakken en je inzicht te geven in trauma's uit het verleden, zodat je kunt beginnen met helen.

Genezen gaat niet over perfectie, maar over heelheid

Het helen van je traumawonden en het aanpakken van traumabindingen gaat over het terugwinnen van de delen van jezelf die verloren zijn gegaan of tot zwijgen zijn gebracht. Het gaat over authentiek leren leven, niet in angst of schaamte, maar in de volheid van je wezen.

In de woorden van Rumi:

"De wond is de plaats waar het licht je binnenkomt."

Door je naar je wonden te keren, stel je jezelf open voor groei, verbinding en de transformerende kracht van genezing. 💛